ပူေနးေက်ာင္းသား ဘ၀

ပူေနးေက်ာင္းသား ဘ၀
ပူေနးတကၠသိုလ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဘ၀ရဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေလးပါ။ ဤဘေလာ့ဂ္တြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ၃ လေလာက္က ျဖစ္မည္ထင္သည္၊ ကိုေကာင္းမြန္၏ သူ၏ေန႕စဥ္ ေက်ာင္းသားဘ၀အေၾကာင္းေလး တစ္ခုတင္ထားပါသည္၊ ေက်ာင္းတက္ ေက်ာင္းဆင္း စာက်က္ေနရတဲ့ ဘ၀ေလးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္ မဖတ္လုိက္ေသးလ်င္လဲ အရင္လေတြမွာ ျမန္ရွာျပီးဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဤပုိ႔စ္ကေတာ့ ေယ်ဘုယ် ေက်ာင္းတုိင္းအတြက္ မျဖစ္မေန ေတြ႔ၾကံဳရမည့္ အခက္အခဲမ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အိႏၵိယျပည္ၾကီးမွာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ျဖက္သန္းရတဲ့ဘ၀ေလးကို စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအား ခံစားၾကည့္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးတစ္ခုတည္းနဲ႔ ဤပုိ႔စ္ေလးကို တင္ျဖစ္သြားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အိႏၵိယကို ေရာက္လာၾကတဲ့ ျပည္ပေက်ာင္းသားတုိင္းမွာ အခက္အခဲမ်ားစြာရွိတယ္ဆုိတာ အိႏၵိယျပည္မွာ ေက်ာင္းတက္ဖူးသူတုိင္း သိရွိျပီးျဖစ္ပါသည္။ ေဒသတစ္ခု စည္းမ်ဥ္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ပူေနးျမိဳ႕မွာေတာ့ ျပည္ပေက်ာင္းသား မ်ားလာတာေၾကာင့္ အျခားျမိဳ႕မ်ားထက္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒေတြ ပုိမ်ားေနသည္ဟူ၍ ဆုိပါတယ္။

ပူေနးေရာက္လ်င္
ျမိဳ႕ကိုေရာက္လာတာႏွင့္တျပိဳင္တည္း ပထမဆုံး ေက်ာင္းသားျဖစ္ဘုိ႔ထက္ stay-permit ရဘုိ႔ ပုိအေရးၾကီးေနသည္၊ မြတ္ဆလင္ဘာသာ၀င္ႏုိင္ငံေတြက လြဲရင္ အျခားႏုိင္ငံျခားေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ၁၄ ရက္အတြင္း FRO (Foreign Register Office) သုိ႔ အေျပးသြားရသည္။ မြတ္ဆလင္ဘာသာ၀င္ ႏိုင္ငံမွ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ၁၄ နာရီအတြင္း ေဖာ္ျပပါရုံးသုိ႔ သြားေရာက္ သတင္းပုိ႔ရပါသည္။

ထိုရုံးကို သြားေတာ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာမ်ားစြာ ပါရပါတယ္၊ တကၠသိုလ္က ထုတ္ေပးေသာ (၁) Eligible Letter ေခၚ ေက်ာင္းသားျဖစ္ေၾကာင္း ယာယီေထာက္ခံစာ ေကာ္ပီ။ (၂) ပတ္စပုိ႕မိတၱဴ (၃) ရဲရုံးအတြက္တင္ရန္ A Form C form စသည္မ်ား ျဖည့္ရ (၄) မိမိေနသည့္ အိမ္ (သို႔) အေဆာင္၏ ေထာက္ခံစာ (၅) မိမိတက္မည့္ ဌာနက ထုတ္ေပးေသာ Bonafide ေခၚ ေက်ာင္းသား ျဖစ္ေၾကာင္း certificate (မူရင္း) (၆) ဓာတ္ပုံ ၂ ပုံ ယူေဆာင္ကာ ေဖာ္ျပပါရုံးသို႔ သြားကာ တန္းစီရပါသည္။ ေက်ာင္းသားလက္ခံခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ ရုံးတုိင္းမွာ ႏုိင္ငံျခားသားေက်ာင္းသားမ်ားသျဖင့္ တန္းစီရတဲ့ ဒုကၡ မေသးလွပါ။

Department မွ Bonafide Certificate
ကိုယ္တက္ေရာက္ သင္ၾကားမည့္ ဌာန Department မွ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ တရား၀င္ျဖစ္ေၾကာင္း လုပ္ထုံးမ်ားကလဲ အမ်ားသား။ International Student Center ေခၚ ျပည္ပေက်ာင္းသားေရးရာဌာန၊ ကိုယ္တက္ေရာက္မည့္ ဌာနႏွင့္ ဘဏ္ တုိ႔ကို ေျပးလြားရေပသည္၊ ျပည္ပေက်ာင္းသားေရးရာဌာနမွ ေက်ာင္းသားျဖစ္ရန္ အခ်က္အလက္ certificate အားလုံးျပီးျပည့္စုံစြာ စစ္ေဆးျပီးမွသာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၆၅၅ သြင္းဘုိ႔ ခ်လန္ (ေငြေျပစာ) ထုတ္ေပးသည္၊ ထုိေငြေျပစာကို ဘဏ္မွာ သြားသြင္းရသည္၊ ထုိေငြးသြင္းျပီး ေျပစာမ်ားျဖင့္ ကိုယ္တက္ေရာက္မည့္ ဌာနသုိ႔ သြားေရာက္ရျပန္သည္၊ ထုိဌာနမွ Department fee ရူပီး ၁၂၀၀၀ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၅၀ ၀န္းက်င္) တန္ တႏွစ္စာ ခ်လန္ျဖတ္ပုိင္းထုတ္ေပးသည္၊ ဘဏ္သုိ႔ ေျပးရျပန္သည္၊ ဘဏ္မွာက ရာႏွင့္ခ်ီေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားက တန္စီးေနၾကသျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္းရသည့္ ဒုကၡ မလြယ္ပါ။ ထုိအားလုံးျပီးကာမွ မိမိတက္ေရာက္မည့္ ဌာနရဲ့ Head လက္မွတ္ျဖင့္ Bonafide Certificate ထုတ္ေပးရန္ ခြင့္ျပဳခ်က္ရယူကာ Department Office မွ တံဆိပ္ရယူျပန္သည္။ ထိုေထာက္ခံစာ အားလုံး စုစည္းျပီးကာမွ အထက္ေဖာ္ျပပါ ရဲရုံး FRO သုိ႔ သြားရသည္။ အခ်ိဳ႕လဲ ဤ procedure မ်ားအားလုံး ၁၄ အတြင္းျပီးႏုိင္သလုိ အခ်ိဳ႕မွာေတာ့ မမီသျဖင့္ ရွိတဲ့ လက္မွတ္ေလးႏွင့္ အရင္တင္ထားရသည္၊ က်န္တာ ေနာက္မွ ျပန္ပုိ႔ရင္ရသည္။ ၁၄ ရက္အတြင္း မပုိ႔ပါက ဒဏ္ရုိက္ခံရမည္။

ေနစရာဘယ္လုိ ဖန္တီးမလဲ?
အခုဆုိရင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားပါျပီ။ အဓိက အေရးၾကီးသည့္ ျပႆနာတစ္ခုရွိပါေသးသည္။ သူကေတာ့ ေနစရာပင္ ျဖစ္သည္။ International Hostel တြင္ အခန္းရဘုိ႔ မလြယ္၊ ၾကိဳတင္ျပီး တင္ထားေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ပင္ တစ္ႏွစ္ေစာင့္ရသည္၊ မႏွစ္က ေရာက္လာေသာ ပါဠိဌာနမွ သီတဂူစတား သူငယ္ခ်င္းေတြ အခုထိ အခန္းမရရွိေသးပါ၊ အျပင္မွာ အိမ္ခန္းငွါး ေနရသည္။ ပူေနး အိမ္ငွါးစရိတ္သည္ ႏွစ္စဥ္ ျမင့္မားလာသည့္အတြက္ တစ္ေယာက္တည္း အိမ္ခန္းငွါးျပီး ေနဘုိ႔ဆုိတာ သီတဂူစတားတုိ႔လုိ ဘုန္းကံနဲသူေတြအတြက္ မျဖစ္ႏုိင္၊ ၾကြားလုိက္ဦးမယ္။ စုေပါင္းငွါးမွသာ လုံျခံဳေရးေရာ ေငြေရးေၾကးေရးေရာ သက္သာမည္။ မႏွစ္က သီတဂူေက်ာင္းသားမ်ား စုေပါင္းငွါးသည့္ အိမ္သည္ တစ္လလ်င္ ၁၂၀၀၀ (အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃၀၀ ၀န္းက်င္)။ တကၠသုိလ္က အေဆာင္ရလ်င္ေတာ့ ၆ လ ရူပီး ၉၀၀၀ (အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂၀၀) ေပးေဆာင္ရသည္၊ သက္သာသည္ဟု ဆုိႏုိင္သည္၊ လုံျခဳမႈရွိသည္။ ယခုအခါ အခန္းရဘုိ႔ ေစာင့္ဆုိင္းေနသူ waiting lists ေတြ မ်ားစြာ တန္းစီေနသည္။ အခ်ိဳ႕ေတာ့ အေဆာင္မွာ မေနခ်င္ၾက၊ ခ်စ္သူ ရီးစားရွိသူေတြ၊ ပုိက္ဆံတတ္ႏုိင္သူေတြကေတာ့ အျပင္မွာ အိမ္ခန္းငွါးေနၾကသည္၊ ပုိလြတ္လပ္သည္၊ အေဆာင္မွာက အမ်ိဳးသားေဆာင္သို႔ အမ်ိဳးသမီးမတက္ရသလုိ အမ်ိဳးသမီးေဆာင္မွာ လဲ အမ်ိဳးသားမ၀င္ရ၊ ယခုအခါ လုံျခံဳေရးအတြက္ ပုိတင္းက်ပ္လာသည္ျဖစ္ရကား အမ်ိဳးသားဧည့္သည္ သည္ပင္ အမ်ိဳးသားေဆာင္ တက္ခြင့္မရေတာ့ပါ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ လာေတြ႔လ်င္ ေအာက္ထက္က ဧည့္ခန္းမွာ ေတြ႔ရန္ လုံးျခဳံေရးက လာေျပာေပးသည္။

ဘယ္လုိစားမလဲ?
ေနာက္တစ္ခု အေရးၾကီးသည့္ အခ်က္တစ္ခု ရွိပါေသးသည္၊ စားေရးေသာက္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။ စားေရးေသာက္ေရးကို ဘယ္လုိ ေျဖရွင္းၾကမလဲ? တကၠသိုလ္အေဆာင္မွာ စားစရိတ္ကို ကိုယ့္ဘာသာ ေျဖရွင္းရသည္။ အခ်ိဳဳ႕တကၠသုိလ္မ်ားက အေဆာင္တြင္ mass ပါသည္။ ျပည္ပေက်ာင္းသား အမ်ားစုသည္ အသားဟင္းကို ၾကိဳက္ၾကသည္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံသား ၈၅ ရာခုိင္ႏႈံးက အသား မစား၊ ျပႆနာက သူတုိ႔က အသားမစားေတာ့ အခ်ိဳ႕တကၠသုိလ္ေတြရဲ့အေဆာင္မွာ အသားမခ်က္ရ၊ ပူေနးတကၠသိုလ္ကေတာ့ ျပည္ပေက်ာင္းသားေတြခ်ည္း ေနသျဖင့္ ေက်ာင္းသား ၁၀ ေယာက္အတြက္ မီးဖုိခန္း တစ္ခန္းေပးသည္။ အျပင္မွာ အိမ္ငွါးလ်င္ အသားခ်က္ခြင့္ရွိသည့္ အိမ္ကုိ ရွာေဖြ ငွါးရသည္၊ အခ်ိဳ႔အိမ္ပုိင္ရွင္မ်ားက အသားဟင္း ခ်က္စားခြင့္ မျပဳ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုခ်က္စားလ်င္ အကုန္အက် သက္သာသည္။ သီတဂူစတားတုိ႔ သီးတင္းသုံးေဖာ္ေတြ ဌာနမတူေပမဲ့ အေဆာင္မွာ အတူေန အတူုခ်က္စားသည့္ မိသားစုစနစ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ အလွည့္က် ခ်က္စားၾကသည္။ အခ်ိဳ႕လဲ အတူမခ်က္ေပမဲ့ ကိုယ့္ဘာသာခ်က္ျပီး စားခ်ိန္ေရာက္ အတူ၀ုိင္းဖြဲ႕စားၾကသျဖင့္ အျခားျပည္ပေက်ာင္းသားမ်ားသည္ပင္ အံၾသခ်ီးမြမ္းၾကသည္။ ျမန္မာေတြက စည္းရုံးမႈရွိသည္၊ cooperation ရွိသည္။ အမ်ားစုႏိုင္ငံေတြက ကိုယ့္ဘာသာ ေနၾကသည္၊ self-life style ကို သေဘာက်သည္။

ပါတီပြဲေလးမ်ား
အေဆာင္မွာေတာ့ ျပည္ပေက်ာင္းသားမ်ား စုေ၀းရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံရဲ့ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္၊ ဥပမာ ႏွစ္သစ္ကူးလုိမ်ိဳးေရာက္လာလ်င္ အေဆာင္မွဴးထံ ခြင့္ယူကာ ပါတီပြဲ၊ အတီးအက အခုံ၊ အစားအစာတုိ႔ျဖင့္ က်င္းပတတ္သည္။ အျပင္မွာ အိမ္ခန္းငွါးေနေသာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြက အေဆာင္မွာ လာစုတက္ၾကသည္။ အေဆာင္သည္ စုရပ္တစ္ခု ျဖစ္ေနသည္။ အမ်ိဳးသားေဆာင္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးေဆာင္သည္ ကပ္လ်က္ရွိေနသည္အတြက္ စုေ၀းရတာ ပုိအဆင္ေျပေနသည္။

သီတဂူစတား ဆုိက္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။