ခ်စ္ပန္းအေ၀ရာ

ေ၀းေ၀းမသြားပါနဲ႔လား..ေ၀းေ၀းသြားရင္..ရင္မွာတစ္မ်ဳိးၾကီး
ဟာေနလုိ႔ပါ...စိတ္မွာလည္း..သူနဲ႔ေ၀းသြားရင္..ဂနာမျငိမ္ဘူး
ကြယ္...မ်က္လုံးမ်ားမွာလည္း မ်က္ရည္စေတြ..ခိုတဲြလုိ႔..သူမရွိ
ေတာ့တဲ့..ေန႔ရက္ေတြမွာ..အရာအားလုံးဟာေျခာက္ေသြ႕သြား
သလုိဘဲ..သူရယ္..လာပါေတာ့လား...ခုမ်ားေတာ့..အရပ္မ်က္
ႏွာေတြဟာလည္း ငါ့မ်က္၀န္းထဲမွာ..ေမွာင္မည္းလုိ႔..ေနပါေပါ့
ေတြေ၀မွဳေတြဟာ..နာရီတုိင္းမွာ..ခ်ိန္းေျခာက္ေနရဲ႔...ေပ့ါပါး
ျခင္းမရွိတဲ့စိတ္မွာ..သူ႔ကုိ..တမ္းတရင္း..ေန႔ဟာလည္း ေန႔နဲ႔
မတူဘူး..ညဟာလည္း..ညနဲ႔မတူျပန္ေတာ့ဘူးကြယ္...
အတူေလွွ်ာက္ခဲ့ဘူးတဲ့ တကၠသုိလ္လမ္းမၾကီး၀ယ္..
ခုေတာ့..ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္း..သံသယေတြ ခုိစီးရင္..
နားလည္ျခင္းမရွိတဲ့သူ႔ကုိ..စိတ္ေကာက္ေနမိေပါ့ကြယ္...
သူ..ဆုိတာ တစ္ျခားမဟုတ္ပါဘူး...လူတိုင္း လူတုိင္းေဆာင္
ထားရမယ့္..သတိကုိ..ေျပာတာပါ..အုိေက..လူတုိင္းလူတုိင္း..
သတိတရား...ကုိယ္စီထားနဳိင္ၾကပါေစ... သတိတရား..
လက္ကုိင္ထားျပီး..ေကာင္းျမတ္ေသာ အလုိဆႏၵဟူသမွွ်
ျပည့္၀ၾကပါေစ...